ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရားမဝင္လုပ္ငန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းတြင္ ၾကားခံအျဖစ္ လုပ္ကိုင္သူမ်ားမွာလည္း အေရးပါသည့္ ေနရာတြင္ ရွိေနသည္။ ျပည့္တန္ဆာမ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားႏုိင္ေရး အတြက္ ဆိုင္ရာႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းကာ အကာအကြယ္ ေပးျခင္း၊ ေစ်းကြက္ရွာေပးျခင္း တို႔ကုိ လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ကို ျပည့္တန္ဆာေခါင္းမ်ား အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။ ျပည့္တန္ဆာ ေခါင္းအမ်ားစုမွာ ျပည့္တန္ဆာ ေလာကတြင္ က်င္လည္ၿပီး အသက္အရြယ္ ရလာသူမ်ားက လုပ္ကိုင္ေလ့ရွိသည္။
ျပည့္တန္ဆာ ေခါင္းမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသားေခါင္းမ်ားလည္း ရွိသည္။ ျပည့္တန္ဆာမ်ား ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ရင္း၍ ရလာသည့္ ေငြေၾကးမ်ားတြင္ ႏႈန္းထားတစ္ရပ္ကို ေခါင္းဆိုသူမ်ားက ျဖတ္ယူေလ့ရွိသည္။ ယင္းေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာေခါင္းမ်ား၏ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ပုံစံမ်ားကို သိရွိႏိုင္ေစရန္အတြက္ ျပည့္တန္ဆာေခါင္း မားမားစံ (ေခၚ) ေဒၚစံစံႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။ (ကာယကံရွင္၏ ဆႏၵအရ ဓာတ္ပုံ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္း မရွိပါ)
ေမး - ဒီလုပ္ငန္းကို ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေလး သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ - အန္တီက အရင္ကတည္းက ကိုယ္တိုင္လည္း အေျခအေနအရ ဒီေလာကကို ေရာက္ခဲ့တာေပါ့။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ ၾကားက Join ေပးတဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ သားသမီးေတြကလည္း ႀကီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က အိမ္ေထာင္အသီးသီးနဲ႔ပဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္စားဝတ္ေနေရး ကိုယ္ပဲ ရွာရတာေပါ့။ အန္တီ လုပ္တာက ပလက္ေဖာင္းလိုင္းလို႔ ေခၚတယ္။ ပလက္ေဖာင္းလိုင္းဆိုတာ လမ္းေပၚက ေကာင္မေလးေတြ မ်ားတာေပါ့။ ကိုယ့္အလုပ္ကေတာ့ ပိုင္ရာဆိုင္ရာေတြနဲ႔ ညႇိၿပီး ကိုယ့္ကေလးေတြ ဆဲြေစ့မခံရေအာင္ (အဖမ္းမခံရေအာင္) ကာဗာေပးရတယ္ေလ။ အဲဒီအတြက္ သူတို႔လုပ္ခထဲက သုံးပုံတစ္ပုံ အခ်ဳိးက် ကိုယ္ယူေပါ့။
ေမး - ျပည့္တန္ဆာေတြအေနနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈ၊ ခြဲျခား ဆက္ဆံခံရမႈ ၊ ေခါင္းပုံျဖတ္ ခံေနရမႈေတြကို ဘယ္လို ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရပါသလဲ။
ေျဖ - သူမ်ားေတြေတာ့ မသိဘူး။ အန္တီလည္း အဲဒီဘဝကေန ေခါင္းျဖစ္လာတာပဲ။ အန္တီကေတာ့ တစ္ခ်ိန္က ဘဝတူေတြကို ကူညီေပးတယ္လို႔ပဲ ယူဆတယ္။ သူ႔ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ အက်ဳိးရွိတယ္။ အန္တီ့ဆီမွာ လာေနက်ေဖာက္သည္ ရွိတယ္။ သူတို႔ဘာသာ သူတို႔ဆို ေဖာက္သည္ခ်ိတ္ရဖို႔ မလြယ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ထိုက္သင့္တဲ့ အက်ဳိးအျမတ္ေတာ့ အန္တီက ယူတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆို တစ္ေထာင္ရရ၊ ႏွစ္ေထာင္ရရ ဒီေန႔ေတာ့ တစ္ေယာက္ေလာက္ ရွာေပးပါဆိုတဲ့ ကေလးမေတြ ရွိတယ္။ အမ်ားစုက ကိုက္ေနၾကၿပီ။ (HIV ပိုး ကူးစက္ ခံထားရျခင္းကို ဆိုလိုသည္)။ ဒီေတာ့ သူတို႔က ႐ုပ္ကလည္းမထြက္၊ ေဆးဖိုးကလည္းလို အရမ္းဒုကၡေရာက္ ၾကတာ။ အဲဒီအခါက် အန္တီက တစ္ေထာင္၊ ႏွစ္ေထာင္ေတာင္ အလကား ေပးလိုက္တာ။ အန္တီ့ဆီမွာက ဒုကၡသည္ေတြ လာတာမ်ားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေဖာက္သည္ဘက္က ၾကည့္ေတာ့လည္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ထဲမွာ အန္တီ့ခြင္က ေစ်းအသက္သာဆုံးပဲ။
အဲဒီအျပင္ အန္တီ့မွာက လိုင္းေၾကးေပးရတာ ရွိတယ္။ သူတို႔ကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကာကြယ္ေပးတယ္။ အလုပ္လာေတာင္းရင္ ေဖာက္သည္ ရွာေပးတယ္။ စီမံခ်က္တို႔ဘာတို႔ ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ပတ္သက္ရာေတြက ႀကဳိအသိေပးေတာ့ သူတို႔ကို ေရွာင္ဖို႔ရွားဖို႔ သတိေပးႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အန္တီ့ဘက္ကလည္း သူတို႔လုပ္စာထဲက အက်ဳိးေဆာင္ခ ယူရတဲ့သေဘာပဲ။
ပည့္တန္ဆာဘဝ ကေတာ့ ခုနေျပာတဲ့ ခြဲျခား ဖိႏွိပ္မႈကေတာ့ အခုမွ ႀကံဳလာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဟိုးေခတ္ ကတည္းပဲ။ ကိုယ္ေတြက ဥပေဒျပင္ပက အလုပ္ကို လုပ္ေနတာ၊ မရွိလို႔ လုပ္စားေနတာ၊ ဒီေတာ့ တစ္ခါတေလ ဆိုင္သူေတြကို လိုက္ေလ်ာေပးရတာ၊ လိုင္းဝင္ရတာ ရွိစၿမဲပဲ။ ဒါအခုမွ မဟုတ္ဘူး။ ဟိုးအရင္ကတည္းက အစဥ္အလာ။ ဒါကို သြားေျပာေနလို႔လည္း ကိုယ္ပဲနစ္နာ တာေလ။ သူတို႔ မၾကည္ရင္ မၾကည္သလို ၇(၁) နဲ႔ ဆြဲသြားလည္း အန္တီတို႔ပါ ပါသြားႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား။ (၇ (၁) = ျပည့္တန္ဆာ ေက်ာ္ေဇာပုဒ္မ)
ေမး - လိင္ အလုပ္သမေတြကို ျပည့္တန္ဆာ အက္နဲ႔ အေရးယူ ေထာင္ခ်လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ဒီလုပ္ငန္းႀကီးဟာ ေလ်ာ့နည္းသြား၊ ပေပ်ာက္သြားမယ္လို႔ ယူဆပါသလား။
ေျဖ - ေထာင္က်သြားတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ တခ်ဳိ႕လည္း လမ္းမေပၚက စိတ္မႏွံ႔တဲ့ မိန္းမေတြ၊ သားသည္အေမေတြပါ ပုဒ္မ ၃ နဲ႔ အဆြဲခံရ၊ ေထာင္က်ၾကတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ေထာင္ခ်လိုက္လည္း ျပန္လြတ္ရင္ ျပန္လုပ္တာပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ကာလတုန္းက စီမံခ်က္ဆိုၿပီး ဖမ္းေတာ့ ပါသြားၾကတာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီ့ဆီ အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ ေနာက္ထပ္ ကေလးမေတြ ထပ္ေရာက္လာတာပဲ။ နယ္က လာတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒုကၡေရာက္လာတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ကေလး တိုးလို႔တြဲေလာင္း ေတြပါ ပါလာတာ။ အသက္အရြယ္က အစုံပဲ။ အဓိကက ပညာမတတ္တဲ့ မိန္းကေလးေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္ ရွားတယ္။ ရွိတဲ့ အလုပ္အကိုင္ကလည္း ဒီအလုပ္ေလာက္ ဝင္ေငြမေကာင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ အန္တီ့ဆီ ေရာက္လာတာေတြက ေနာက္ဆုံးအဆင့္ေတြ မ်ားပါတယ္။ ဘိကေတာင္ လက္မခံတာမ်ဳိးေတြေပါ့။ သူတို႔ ကံပဲေလ။ ကိုယ္ကေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ဳိးရွိေအာင္ ကူညီသင့္တာ ကူညီေပးပါတယ္။
ဖမ္းလို႔ ေထာင္ခ်လို႔ေတာ့ ပေပ်ာက္သြားတယ္ ဆိုလည္း ခဏပဲေနမွာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အန္တီ တို႔လည္း တျခားအလုပ္မွ မလုပ္တတ္ေတာ့တာ။
ေမး - ဒီလုပ္ငန္းရဲ႕ ေစ်းကြက္အေနအထားက အတက္အက် ရွိပါသလား။
ေျဖ - ေစ်းကြက္ကေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို တစ္ခါေနခ သုံးေလးေထာင္ေတာ့ အနည္းဆုံးပဲ။ တစ္ခါတေလ လူပုံၾကည့္ၿပီး ေစ်းတင္တာမ်ဳိးလည္း ရွိတယ္။ ေစ်းက ႐ုပ္ေပါက္တာ မေပါက္တာေပၚ မူတည္ေသးတယ္။ (႐ုပ္ရည္ ေခ်ာေမာလွပျခင္းကို ဆိုလိုသည္) တခ်ဳိ႕ကလည္း တစ္ေနကုန္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနၿပီး အဆင္မေျပတဲ့ အခါက် ရတဲ့ေစ်းနဲ႔ ထည့္ေပးပါဆိုလို႔ ထည့္ေပးလိုက္ရတာရွိတယ္။ ဘိေတြေလာက္ေတာ့ ဘယ္ေစ်းရမလဲ။ အႏၲရာယ္လည္း မ်ားတယ္။
သူတို႔ေခၚတဲ့ေနရာ လိုက္သြားရတာဆိုေတာ့ အႏၲရာယ္လည္းမ်ားတယ္။ တခ်ဳိ႕ဧည့္သည္ဆို ေခၚသြားတုန္းက တစ္ေယာက္တည္း။ ေနာက္မွ အုပ္စုလိုက္ျဖစ္ေနတာတို႔။ ကေလးမေတြကို ႐ိုက္ႏွက္တာတို႔ လုပ္တာ၊ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး။ ပိုက္ဆံလိုခ်င္ေတာ့လည္း ကေလးမေတြက ေန႔ခင္းဘက္ေရာ ညဘက္ပါ ဒီနားတစ္ဝိုက္ ဟိုရပ္ ဒီရပ္ေပါ့။ မလြယ္ပါဘူး။ အဖမ္းခံရရင္ေတာ့ တစ္ႏွစ္ အနည္းဆုံးပဲ။
ေမး - အန္တီေရာ အဖမ္းခံရဖူးလား။
ေျဖ - ၂၀၀၅ တုန္းက အဖမ္းခံၿပီး ေထာင္ ၂ ႏွစ္ က်တယ္။ အဲဒီတုန္းက ေခါင္းမဟုတ္ေသးဘူး။ ေခါင္းျဖစ္ၿပီးမွ ၇(၁)နဲ႔ တစ္ႀကိမ္ အဖမ္းခံရေသးတယ္။ ျပည့္တန္ဆာေက်ာ္ေဇာေပါ့။ အဲဒီအမႈက အာမခံေပးႏိုင္တဲ့ အမႈေလ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္က အသက္လည္း ႀကီးေနၿပီဆိုေတာ့ တရား႐ုံးက ငဲ့ပါတယ္။ အာမခံကေတာ့ ေၾကးႀကီးႀကီး ေပးငွားရတာေပါ့။ တရား႐ုံးမွာ အာမခံ လိုက္ေပးတဲ့လူေတြ ရွိတာပဲ။ ကိုယ္ေတြကိုက် ဘယ္သူမွ အာမမခံခ်င္ၾကဘူး။ ဒီေတာ့ ပိုက္ဆံ ပိုေပးရတာေပါ့။
ေမး - လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဒၚစႏၵာမင္းက ျပည့္တန္ဆာ အခြင့္အေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အဆိုတစ္ခု တင္သြင္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ - ေသခ်ာေတာ့မသိပါဘူး။ လိုင္စင္နဲ႔ လုပ္ေပးမယ္ဆိုလား ၾကားလိုက္ေသးတယ္။ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။ လိုင္စင္နဲ႔ဆိုလည္း ဘိနဲ႔ဖြင့္တဲ့ လူေတြပဲ အဆင္ေျပမွာ။ (ဘိ = အခန္း) ကိုယ့္ဆီက ဟာေတြက လမ္းေပၚမွာေတာင္ ဟိုနားေျပးကပ္ ဒီနားေျပးကပ္ သမားေတြ။ လိုင္စင္လုပ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ တစ္ေန႔ ထမင္းဖိုးေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ကို။ အဲဒါေတြက အစိုးရလူႀကီးေတြကိစၥ ဆိုေတာ့ သိပ္နားမလည္ပါဘူး။ ဘာမွလဲမေျပာတတ္ဘူး။
ခက္ေဇာ္
MyanmarBreakingNews
0 comments:
Post a Comment