ေသြးသားေရာင္းရန္ ရွိသည္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္၊ ပန္းဆုိးတန္း၊ သိမ္ႀကီးေစ်းနဲ႔ လသာ (တ႐ုတ္တန္း)တစ္ခြင္မွာ က်င္လည္ က်က္စားေနတဲ့ ႏွင္းဆီ ေလး(အမည္လႊဲ)ကေတာ့ သူမရဲ႕အေတြ႕အႀကံဳကုိ အခုလုိ ေျပာျပ ပါတယ္။

''ကြၽန္မက ဧရာဝတီတုိင္းကလာတာပါ။ အေဖအေမ နဲ႔ ေမာင္တစ္ေယာက္က နာဂစ္မွာေပ်ာက္သြားတယ္။ အခု ကြၽန္မနဲ႔ ညီမအငယ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူကေတာ့ လိႈင္ သာယာမွာ အဆင္ေျပသလုိ အလုပ္လုပ္ေနတယ္။ ကြၽန္မ ကေတာ့ အခုျမင္တဲ့အတုိင္းပဲ။ နာဂစ္ျဖစ္တုန္းက ကြၽန္မ ကုိးတန္းေပါ့။ အဲဒါၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏုိင္ ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ပုိင္း ရန္ကုန္ကုိေရာက္လာၿပီး လိႈင္သာ ယာစက္မႈဇုန္မွာ ရတဲ့အလုပ္တစ္ခု ဝင္လုပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ စားမေလာက္ေတာ့ အဲဒီက အသိအစ္မႀကီးတစ္ေယာက္ အဆက္နဲ႔ တ႐ုတ္တန္းက ေကတီဗီြတစ္ခုမွာဝင္လုပ္ရင္း ေနာက္ဆံုး ဒီဘဝေရာက္သြားတာပဲ''ဟု သူမဘဝအေၾကာင္း ကုိ ရွင္းျပပါတယ္။

ႏွင္းဆီေလးက သူမ ေကတီဗီြဆုိင္မွ ယခုလုိေၾကးစား ဘဝေရာက္လာရျခင္းမွာ ေငြကုိ အလွ်ံပယ္ သံုးႏုိင္တဲ့ ျမန္မာ စကားကုိ မပီကလာပီကလာေျပာတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ က အစျပဳေၾကာင္း ေျပာျပ ပါတယ္။ သူမဟာ အဲဒီလုပ္ငန္း ရွင္ကတစ္ဆင့္ သူနဲ႔လုိက္ပါလာတဲ့ မိတ္ေဆြ မ်ားကုိ ျပဳစုရ ေၾကာင္း၊ တခ်ဳိ႕က ျမန္မာစကားကုိ ေျပာဆုိႏုိင္ေသာ္လည္း တခ်ဳိ႕ေဖာက္သည္မ်ား ဟာ ျမန္မာစကားကုိ လံုးဝေျပာဆုိႏုိင္ျခင္းမရွိသည့္ မ်က္ရစ္မရွိ အသားျဖဴမ်ားျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာျပ ပါတယ္။ ေနာက္ ပုိင္းတြင္ ေကတီဗီြဆုိင္သုိ႔ လာေရာက္ ေပ်ာ္ပါးသည့္ အခ်ဳိ႕လူငယ္မ်ားႏွင့္ သက္လတ္ပုိင္းမ်ားက လည္း သူတုိ႔၏လိပ္စာကတ္ႏွင့္ ဖုန္းနံပါတ္မ်ားကုိေပးျခင္း၊ လုပ္ငန္းခြင္ျပင္ပ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ေတြ႕ဆံုရန္ခ်ိန္းဆုိျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သူမက ဆုိပါတယ္။

''ကြၽန္မတုိ႔ေကတီဗီြကုိလာရင္းဖုန္းနံပါတ္ေပးသြားလုိ႔အျပန္အလွန္ဖုန္းဆက္ျဖစ္တဲ့ လူေတြ ရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕က ရြယ္ တူေတြ။ တခ်ဳိ႕ကလဲ ကြၽန္မတုိ႔ထက္ အသက္ႀကီးပါတယ္။ ေန႔ခင္း အေဆာင္မွာအိပ္တဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆုိရင္ သူတုိ႔ဖုန္းဆက္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကုိ ခ်စ္ေၾကာင္း၊ အျပင္မွာ ေတြ႕ခ်င္ ေၾကာင္း ေျပာတာေပါ့ေနာ္။ ကုိယ္လဲ ေန႔ခင္းပ်င္းေတာ့ သူတုိ႔ ခ်ိန္းတဲ့ေနရာကို လုိက္သြားၿပီး စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးၾကတာ ေပါ့။ ျပန္ရင္ သူတုိ႔လုိက္ပုိ႔တာရွိသလုိ တစ္ခါတေလ တကၠစီ ငွားၿပီး ျပန္ပုိ႔တာလဲရွိပါတယ္။
အျပင္စစလည္ခ်င္းကေတာ့ ေရွာ့ပင္ေတြဘာေတြဝယ္ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့ သြားေနက်တည္းခုိခန္းမွာပဲ တစ္ေန႔ခင္းလံုး အခ်ိန္ျဖဳန္းၾက တာမ်ားတယ္။ ညေနျပန္မွပဲ သူတုိ႔ေစတနာရွိသေလာက္ သုံးေသာင္းစ ငါးေသာင္းစေပးတာယူၿပီး ကုိယ့္အေဆာင္ ျပန္တာေပါ့။

တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ပုိက္ဆံမဟုတ္ ဘဲ သူတုိ႔ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေလး ေတြယူၿပီး ျပန္လာ တဲ့ေန႔ ေတြလဲ ရွိတာေပါ့''ဟုဆုိသည္။

ထုိသုိ႔ ေကတီဗီြကတစ္ဆင့္ သိကြၽမ္းခင္မင္သူမ်ားနဲ႔ အျပင္မွာ ခ်ိန္းဆုိသြားလာေနသည့္အတြက္ မိမိဘဝကုိ မည္ သုိ႔နာမည္တပ္ရန္ ကုိယ္တုိင္မသိေတာ့ေၾကာင္း ႏွင္းဆီေလး ကေျပာပါတယ္။

''ကြၽန္မတုိ႔သိတာက အခန္းေတြ၊ အိမ္ေတြနဲ႔ သီးသန္႔ လုပ္စားမွ ျပည့္တန္ဆာ(ဖာ)လုိ႔ ေျပာၾကတာေပါ့ေနာ္။ အခု ကြၽန္မတုိ႔က ကုိယ္နဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္အဆက္အသြယ္ရွိတဲ့လူေတြ နဲ႔ အျပင္မွာ ခ်စ္သူလုိ၊ မိတ္ေဆြလုိသြား လာတယ္။ သူတုိ႔ လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔အိမ္ခန္း၊ ဟုိတယ္ အဆင္ေျပတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေပ်ာ္ပါးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကုိယ္ဟာ ျပည့္ တန္ဆာလား၊ ကီပင္လား၊ အေပ်ာ္မယားလားဆုိတာ ကုိယ့္ ဘာသာကုိယ္ေတာင္ ဘာမွန္းမသိေတာ့ဘူး''ဟု ဆုိပါတယ္။

လိင္လုပ္သား သုိ႔တည္းမဟုတ္ ျပည့္တန္ဆာေတြဟာ ေထာင္က်ရာက ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရင္ေတာင္ လူ ၁ဝဝမွာ ၉ဝေလာက္က ဒီေလာက၊ ဒီသံသရာထဲကုိပဲ ျပန္ ေရာက္ၾကေလ့ရွိတယ္လုိ႔ ေဒၚစႏၵာမင္းက ဆုိပါတယ္။ က်န္ တဲ့ ၁ဝရာခုိင္ႏႈန္းကေတာ့ ကံေကာင္းလုိ႔ အလုပ္ေကာင္းရ ရွိသြားတာပါ။ အဲဒိလုိျပန္ေရာက္မသြားေအာင္သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ အစုိးရပုိင္းက လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔လုိအပ္တယ္လုိ႔ သူမက အႀကံျပဳပါတယ္။

''ကြၽန္မတုိ႔လုပ္ႏုိင္တာက Sex Worker ေတြ ေထာင္ က်ၿပီးလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ဖမ္းမိလုိ႔ျဖစ္ ေစ ဒီလူအားလံုးကုိ စိတ္ဓာတ္ ျမႇင့္တင္ေရးနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးလုပ္ဖုိ႔ သင္တန္းေက်ာင္း တစ္ခု လုိအပ္ေနတယ္''။

ရာဇဝတ္မႈတစ္ခုလုိျဖစ္ေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း ဟာ ေတြ႕ရင္ဖမ္း၊ ေထာင္ခ်၊ ျပန္လႊတ္ စသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ ေန႐ုံမွ်ျဖင့္ေတာ့ ဒီလုပ္ငန္းကုိ ဟန္႔တားရာမေရာက္ႏုိင္ဟု ေဒၚစႏၵာမင္းက ယုံၾကည္ေနပါတယ္။ အခုလို တံခါးဖြင့္စီး ပြားေရးကုိ က်င့္သံုးေနတဲ့ တုိင္းျပည္ထဲကုိ မေကာင္းတဲ့သူ ေတြ၊ လိင္ကိစၥကုိမွ စိတ္ပါဝင္စားတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသြား ေတြေၾကာင့္လည္း ဒီလုပ္ငန္းဟာ ပုိမုိႀကီးထြားလာႏုိင္ပါ တယ္။ ေဒၚစႏၵာမင္းက ယခုလုိလည္း ဥပမာေပးပါတယ္။

''ေဟာင္ေကာင္တို႔၊ ယုိးဒယားတုိ႔၊ စင္ကာပူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ပါ။ တုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာ တာနဲ႔အမွ် ဒီလုိမ်ဳိးလုပ္ငန္း ေတြဟာလဲ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာပါတယ္။ သူတုိ႔ဆီမွာ အဆင့္ျမင့္နည္း ပညာနဲ႔ ဘယ္လုိထိန္းခ်ဳပ္ေနလဲဆုိတာ မိမိပတ္ဝန္းက်င္က တုိင္းျပည္ကုိသြားၿပီးေတာ့မွ ႏုိင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ စီမံခ်က္ ေကာင္းေကာင္း ထားသင့္ပါတယ္''။

မိဖုရား
Credit- Yangon Media Group